Geschiedenis

Hieronder een korte historische inleiding over het onstaan van de badminton als sport. Dit is afgeleid van een artikel van Badminton Nederland.

Het ontstaan

Algemeen wordt aangenomen dat India de bakermat is van het badminton, omdat daar het spel Poona waarschijnlijk genoemd naar de stad Poona, die ongeveer 50 kilometer van Bombay ligt, werd beoefend. Engelse officieren introduceerden het spel, waarmee zij in India kennis maakten, in Engeland en omstreeks 1873 werd het spel intensief beoefend op het landgoed van de Hertog van Beaufort in Gloucestershire. De naam van dat landgoed was Badminton en aangenomen mag worden dat de naam van het landgoed is overgegaan op het spel.

Uit oude schilderijen staat vast dat men het spel toch ook in Europa al kende en vermoedelijk werd het onder verschillende namen beoefend. Ken Davidson, een toenmaals bekende Amerikaanse badmintonautoriteit, die zich in de geschiedenis van het badminton heeft verdiept, kwam tot de ontdekking dat het spel reeds in de 12e eeuw in Engeland werd gespeeld, terwijl men ook in Frankrijk het spel "jeu de longue plume" al in de Middeleeuwen kende. Er bestaat een schilderij uit de 17e eeuw van Adam Menyoki, waaruit blijkt dat het spel met een klein racket en een soort shuttle werd gespeeld. Die shuttle stond vroeger bekend als pluimbal. Een goed Nederlands woord voor Badminton zou dus "pluimbal" zijn, maar deze naam is nooit ingeburgerd.

De spelregels

In 1877 verschenen er spelregels in boekvorm van de hand van Kolonel H.O. Selby in Karachi. Ondanks het feit dat er nu spelregels bestonden, werd het spel toch op uiteenlopende wijzen beoefend. In sommige streken werd het spel door twee personen gespeeld, die de shuttle heen en weer sloegen en verplicht waren op dezelfde plaats te blijven staan. Elders speelde men met 3 of 5 man aan elke kant van het net. Zelfs was dit rond 1910 nog het geval. Sindsdien zijn de spelregels herhaaldelijk gewijzigd en aangepast, vooral nadat het badminton zich ontwikkelde tot specifieke zaalsport.

Het speelveld zoals wij dat kennen, is niet de oorspronkelijke vorm. In de tijd dat het badminton in Europa, of liever in Engeland, opgang begon te maken, kende men nog geen sporthallen. Wel had men in de kringen waar het badminton beoefend werd de beschikking over grote landhuizen met zalen van "kamers-en-suite". Alleen had het veld dan, als gevolg van de suitedeuren en mogelijk kasten aan weerszijden, de vorm van een zandloper. Als bewijs hoe een bepaalde spelregel zich kon handhaven, ondanks het feit dat de reden waarom die spelregel werd opgesteld, niet meer bestaat, moge een voorbeeld uit de spelregels van september 1968 aangehaald worden: Spelregel 17a zegt o.a. "Het is goede terugslag als de shuttle BUITEN een der palen om, OP of BINNEN de grenslijnen van het tegenoverliggende speelhelft valt". Probeert u het eens?

Oprichting van de eerste Bond

Zoals uit bovenstaande duidelijk zal zijn, is de Engelse Bond, de Badminton Association of England, de oudste nationale organisatie. In 1893 werd deze Engelse bond opgericht door Kolonel Dolby. Deze Bond is tot op heden de meest invloedrijke gebleven. Zij heeft onschatbare diensten aan de badmintonsport bewezen. Zoals bij bijna alle sporten het geval is, is de Engelse Bond niet de enige op de Britse eilanden. We kennen in Engeland ook regionale Bonden (bijv. in Schotland (1911), Wales (1928) en Ierland (1899). Geleidelijk werden er ook in andere landen nationale Bonden opgericht. Toch is de Engelse Bond, zowel wat het aantal verenigingen als ook de beoefenaren betreft wel de grootste gebleven.

Oprichting Nederlandse Badminton Bond

Op 15 november 1931 werd in Noordwijk de Nederlandse Badminton Bond opgericht o.m. door Mr. D.U. Stikker (de latere Minister van Buitenlandse Zaken en o.m. ook de Nederlandse vertegenwoordiger in de NATO), Mr. Punt, de heer Den Hoed, e.a. Tot en met 1938 leidde de N.B.B. een redelijk bestaan, doch van een echte groei was geen sprake, terwijl evenmin van een werkelijk populariseren van de sport gesproken kon worden. Het ligt voor de hand dat door de oorlogshandelingen en alle daarmee gepaard gaande gebeurtenissen de N.B.B. zijn activiteiten noodgedwongen moest staken.

In oktober 1951 namen enthousiaste badmintonliefhebbers de organisatie evenwel weer krachtig ter hand. En daarmee begint dan een periode van popularisering en van groei. Omstreeks 1953 brachten speelgoedhandelaren en speelgoedfabrikanten goedkoop materiaal op de markt en doordat men zich gemakkelijk voor een paar centen rackets en shuttles kon aanschaffen, ging badminton "de straat op". De sport werd enorm populair en men zag het in straten en op pleinen, aan het strand en op campingterreinen met groot enthousiasme beoefenen. Deze factor heeft de grote groei van de Nederlandse Badminton Bond stellig in de hand gewerkt, want door het "straatspel" kreeg men interesse voor het werkelijk badminton.

Vanaf 1990 is het ledenaantal teruggelopen en het aantal leden bedroeg in 2018 ongeveer 37.000. Op zaterdag 30 januari 2010 werd de naam Nederlandse Badminton Bond veranderd in Badminton Nederland. De volgende dag werd er een overeenkomst getekend tussen Badminton Nederland en Gehandicaptensport Nederland. Deze overeenkomst houdt in dat Badminton Nederland de verantwoordelijkheid overgenomen heeft voor alle activiteiten op het gebied van aangepast badminton.

Oprichting Internationale Badminton Federatie

In 1934 werd door 9 landen besloten een internationale organisatie te stichten: de I.B.F. Deze landen waren: Canada, Denemarken, Engeland, Frankrijk, Ierland, Nederland, Nieuw-Zeeland, Schotland en Wales. Er werd overeengekomen dat de I.B.F. de absolute controle over het spel en de spelregels over de gehele wereld zou uitoefenen. De I.B.F. is uitgegroeid tot een echte wereldorganisatie, die het overkoepelend orgaan vormt van alle nationale bonden. De I.B.F. vertegenwoordigt de belangen van miljoenen enthousiaste badmintonspelers. In 2006 is de naam van de International Badminton Federation gewijzigd naar Badminton World Federation. De rol van de organisatie is gelijk gebleven.

Sir GeorgeThomas

In badmintonkringen is de Thomas Cup wel een begrip geworden. Sir George Thomas, 7e baron van Yapton, werd in 1881 geboren te Istanbul. Hij behaalde een titel in het gemengd dubbel op 22-jarige leeftijd. 17 jaar later behaalde hij de titel in het heren enkel en dit herhaalde hij 4 achtereenvolgende jaren. Opmerkelijk daarbij is dat hij pas na zijn veertigste jaar zijn beste vorm bereikte. Toen hij 47 was behaalde hij nog de titel in het herendubbelspel. Toen in 1948/1949 de landencompetitie van start ging, loofde hij een beker uit voor de winnaar. Deze beker is bekend geworden als de Thomas Cup. Sir George Thomas is 21 jaren president van de Internationale Badminton Federatie geweest.

Europese Badminton Unie

Op 24 september 1967 werd in Frankrijk de Europese Badminton Unie opgericht, waarin zich 12 bij de I.B.F. aangesloten Europese landen verenigden, t.w. België, Denemarken, West-Duitsland, Engeland, Finland, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Tsjecho-Slowakije, Zweden en Zwitserland. Op dit moment zijn 27 landen bij de E.B.U. aangesloten.